Yerel Dinamikler Bağlamında Ebeveynlerin Çocuklarıyla İletişimlerinde Depremin Etkisi

Özet

Bu araştırmada, depremin yerel dinamikler bağlamında ebeveynlere ve okul öncesi dönemdeki çocuklarıyla iletişimlerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, ilişkisel tarama modeline dayalı desenle yürütülmüştür. Çalışma grubu, Türkiye'nin depremden etkilenen yerel bölgelerinden Kahramanmaraş, Hatay, Osmaniye, Adıyaman, Gaziantep, Kilis, Adana ve Malatya’da yaşayan, okul öncesi eğitim kurumlarında öğrenim gören 3-7 yaş arası çocukların ebeveynlerinden oluşmaktadır. Veriler, Anne-Baba-Çocuk İletişimi Değerlendirme Aracı ve Olay Etkisi Ölçeği-R kullanılarak toplanmıştır. Araştırma bulgularına göre; annelerin depremden daha fazla etkilendikleri, çocukların depremleri somut olaylar üzerinden algılayıp neden-sonuç ilişkisini kavrayamadıkları, deprem korkusunun çocuklarda kaygı ve güvensizlik hissini artırdığı, aile bireylerinden birinin depremde hayatını kaybetmesinin çocukta deprem korkusunu artırdığı saptanmıştır. Ayrıca, ilköğretim mezunu annelerin çocuklarıyla deprem hakkında daha az konuştuğu, çocuğun cinsiyetine göre deprem korkusunun değişmediği görülmüştür. Bu sonuçlar, depremin etkilerinin yaşanan yerin sosyo-kültürel yapısı, eğitim düzeyi ve yaşantı biçimleriyle de şekillendiğini göstermektedir. Yerellik bağlamında değerlendirildiğinde, afet sonrası iletişim biçimlerinin ve çocukların duygusal tepkilerinin yaşanılan coğrafyanın özgün koşullarıyla ilişkili olduğu belirlenmiştir.