Dayağa Karşı Dayanışma ve Mor İğne Kampanyalarında “Şiddet” ve “Cinsel Taciz”in Kavramsallaştırılması

Özet

Bu çalışmada 1980 sonrası feminist hareketin iki öncü kampanyası olan Dayağa Karşı Dayanışma ve Mor İğne kampanyalarını ele alacağım. Cinsiyet temelli şiddet biçimleri olan “dayak” ve “sarkıntılığın”, bu iki kampanyanın tasarlanma, örgütlenme ve yürütülme süreçlerinde “şiddet” ve “cinsel taciz” olarak yeniden tarif edilmelerinin önemine değineceğim. Bu feminist kavramsallaştırma süreci sayesinde kişisel olanın politikleştirildiğini, yani şiddet ve cinsel tacizin üzerine konuşulabilir, tartışılabilir, mücadele edilebilir hale getirildiğini öne sürüyorum. Kavramsallaştırmadan kastım bu mücadele ve dayanışma kampanyaları sürecinde dayak, pataklama, sopa gibi terimlerin yerine kadına yönelik şiddet; sarkıntılık, elleme, gibi tabirler yerine cinsel taciz kavramlarının kullanılmaya başlanmasıdır. Bu yeniden adlandırma süreci, kendiliğinden olmamış, feminist yöntem arayışının sonucunda ortaya çıkmıştır. Bu kavramların günümüzdeki yaygın kullanımlarına bakılacak olursa bu iki kampanyanın kalıcı kazanımı olduğu öne sürülebilir.